Το κράτος παραμένει θεατής, ενώ σχολεία και αθλητικές εγκαταστάσεις μαραζώνουν
Του Αναστάσιου Νικολαΐδη
Βουλευτή ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής Ν. Δράμας
Μια συνηθισμένη εικόνα όχι μόνο στα χωριά, αλλά ακόμη και στις μικρές ή μεγάλες πόλεις της χώρας, είναι η ολοένα και μεγαλύτερη φθορά των εγκαταστάσεων που προσφέρονται προς χρήση κατά κύριο λόγο από τη νεολαία της πατρίδας μας. Σχολικά συγκροτήματα και αθλητικοί χώροι μαραζώνουν, καθώς η ευθύνη συντήρησης και λειτουργίας τους έχει μεταβιβαστεί στους Δήμους, χωρίς όμως να συνοδεύεται και με την παροχή των αντίστοιχων κονδυλίων. Επιπλέον, είναι σύνηθες το φαινόμενο οι Δήμοι να στερούνται ακόμη και το απαιτούμενο προσωπικό, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν ακόμη και στις στοιχειώδεις εργασίες συντήρησης.
Άλλωστε, αποτελεί μια πολύ εύκολη πρακτική η μετακύλιση αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση στην Αυτοδιοίκηση, ανεξάρτητα από το γεγονός αν υπάρχουν όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις υποστήριξης των νέων καθηκόντων. Πρόσφατο και πολύ τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί ο καθαρισμός εκτάσεων στο πλαίσιο του κανονισμού πυροπροστασίας, όπου οι Δήμοι ανέλαβαν όχι μόνο τον έλεγχο εφαρμογής των νέων μέτρων, αλλά και την ευθύνη μεταφοράς της καύσιμης ύλης από χωράφια και οικόπεδα, χωρίς όμως να έχουν το απαιτούμενο προσωπικό και τους αναγκαίους πόρους. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν επικίνδυνες εστίες πρόκλησης πυρκαγιών, ακόμη και εντός αστικών ιστών, καθώς δεν υπήρξε η πρόβλεψη ότι οι ήδη υποστελεχωμένοι Δήμοι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν με ευκολία στον καθαρισμό των δικών τους χώρων, πόσω μάλλον στη συλλογή υλικών από τις ιδιωτικές εκτάσεις.
Όσον αφορά τα σχολεία και τις αθλητικές εγκαταστάσεις, το κράτος οφείλει να πάψει να είναι θεατής και να αναλάβει άμεσα δράσεις που θα ανακόψουν τη φθορά τους και θα συμβάλλουν στη βελτίωση των υποδομών που χρησιμοποιούνται κυρίως από τις νέες και τους νέους. Προς την κατεύθυνση αυτή, ανεξάρτητα αν ανήκουν στην ευθύνη των Δήμων, θα πρέπει να καταγραφούν όλα τα σχολικά κτίρια, καθώς και οι αθλητικές εγκαταστάσεις, να εντοπιστούν οι όποιες ελλείψεις υπάρχουν και να εξεταστεί αν μπορούν να λάβουν αδειοδότηση με αντικειμενικά κριτήρια, ώστε στη συνέχεια να δρομολογηθούν οι απαιτούμενες εργασίες μέσω χρηματοδότησης από κρατικούς πόρους, χωρίς να επιβαρυνθούν οι προϋπολογισμοί των Δήμων. Στο πλαίσιο αυτό, άμεσα απαιτείται ένα εθνικό σχέδιο για την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό σχολείων και αθλητικών χώρων, με στόχο να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες προδιαγραφές ασφαλείας και να εξασφαλίζουν ένα περιβάλλον που να εγγυάται την ομαλή λειτουργία και διεξαγωγή μαθημάτων αντίστοιχα..
Με το πέρασμα των χρόνων σε σχολικά κτίρια, στάδια, γήπεδα, γυμναστήρια και κολυμβητήρια, εμφανίζονται σημαντικά προβλήματα, καθώς έχουν χτιστεί εδώ και δεκαετίες, χωρίς στο ενδιάμεσο να έχει υπάρξει κάποια στοιχειώδης παρέμβαση, ακόμη και σε επίπεδο εξωραϊσμού. Πολλά από τα κτίρια που χρησιμοποιούνται είτε από μαθήτριες και μαθητές είτε από αθλήτριες και αθλητές έχουν ξεπεράσει σε ηλικία την 50ετία, ενώ είναι πλέον συχνό το φαινόμενο στο ίδιο σχολείο να φοιτούν τρεις γενιές από την ίδια οικογένεια, χωρίς να έχει υπάρξει η παραμικρή κτιριακή βελτίωση. Το βέβαιο είναι ότι, όσο δεν λαμβάνεται απόφαση για γενναίες παρεμβάσεις με μοναδικό γνώμονα το υψηλό επίπεδο ασφάλειας για όσους χρησιμοποιούν εκπαιδευτικές και αθλητικές εγκαταστάσεις, τόσο τα προβλήματα θα αυξάνονται. Οι παρεμβάσεις που θα απαιτηθούν αργότερα, καθώς ο χρόνος θα περνάει, θα είναι εκ των πραγμάτων ακόμη πιο εκτενείς και δομικές, με αποτέλεσμα να αξιώνουν τη διάθεση ακόμη περισσότερων κονδυλίων, κάτι που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην υπάρξει αποτέλεσμα.
Μια αληθινά ουσιαστική μεταρρύθμιση για την Παιδεία και τον Αθλητισμό της πατρίδας μας οφείλει να ξεκινήσει από τους χώρους όπου τα νέα παιδιά περνούν το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς τους, από τα σχολεία και τις αθλητικές εγκαταστάσεις, από εκεί που πρέπει να λάβουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για την ενήλικη ζωή τους.
Το άρθρο του κ. Νικολαΐδη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ της Κυριακής»